'Take me to church' - psychoanaliza utworu ('Take Me to Church' - Psychoanalysis of the Song)

Abstract

Polish Abstract: Poniżej znajduje się fragment eseju stanowiącego psychoanalizę utworu "Take me to church" Hoziera.

Podsumowując chciałbym zwrócić uwagę na to jak często w trakcie analizy pojawia się okres symbiozy. Jedyny moment w naszym życiu kiedy byliśmy całkowicie uzależnieni od drugiego człowieka. Ten okres jak widzimy nigdy nie mija i mimo, że zgodnie z duchem rozwoju w pewnym momencie zaczynamy się separować od obiektu, zaczynamy zdobywać własną indywidualność, to jak powiedział to niegdyś Donald Winnicott (1971), nigdy nie stajemy się w pełni niezależni, „dążymy (jedynie) ku niezależności”. Ta prawda psychoanalityczna, obie wymienione teorie jak żywe pojawiają się w naszej analizie, w naszym codziennym życiu. I czy chcemy czy nie spojrzeć prawdzie w oczy, zawsze jesteśmy uzależnieni od kogoś lub czegoś. W każdym zjawisku odnajdujemy jakiś aspekt obiektu wczesnodziecięcego. Czasami może to być aspekt utraty (opiekuna, miłości), a czasami możemy być w danym aspekcie utrwaleni (zafiksowani), np. surowym rodzicu, którego rolę później przejmuje religia, jej doktryna czy dogmaty.

English Abstract: In conclusion, I would like to point how often during the analysis appears a period of symbiosis. The only time in our lives when we were totally dependent on others. This period as we can notice never passes. Even though in the spirit of development at some point we begin to separate from the object, we begin to acquire our own individuality, as said, Donald Winnicott (1971), we never become fully independent, "we aim (only) towards independence". This psychoanalytical truth appears in our analysis, in our daily lives. And whether we want or not to face the truth, we are always dependent on someone or something. In every situation we find some aspect of early childhood object. Sometimes it can be aspect of the loss (caregiver, love), and sometimes we can be fixated in some aspect of object, for example: strict parent, whose role takes then the religion and its doctrine and dogma. The analysis of this song, so far, does not develop psychoanalytic theory, but it shows its ability to explain the hidden transformations and phenomena that are not only found in the life of dreams, neurotic life, and psychotic products. These wonderful formations can be found in the life of each of us. As has been said elsewhere, by surrendering to the deep psychoanalysis we find poetry in our own lives. Each of us has own poetry.

Note: Downloadable document is in Polish.

Keywords: Hozier, Take Me to Church, church, psychoanalysis, poem, song, music, pop