Στο Άντρο Της Φαινομενικότητας: Από Τα Ομοιώματα Της Κλασικής Αισθητικής Στα Μοντέλα Ψηφιακής Προσομοίωσης (Into The Realm Of Appearances: From Representational Simulacra Of Classical Aesthetics To Digital System Modeling & Simulation Techno-Sciences)

Abstract

Greek Abstract: Ελάχιστα αναθεωρημένη, επαυξημένη κατά μερικές σελίδες προοιμίου και επίμετρου, διδακτορική διατριβή (100.000 λέξεις) του Δημήτρη Γκινοσάτη, η οποία υποστηρίχθηκε και βαθμολογήθηκε με "άριστα παμψηφεί" στο Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων & Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών & Πολιτικών Επιστημών το 2008. Σημείο εκκίνησης της διδακτορικής διατριβής αποτελεί η σύγχρονη θεωρητική διαμάχη που λαμβάνει χώρα στις ανθρωπιστικές επιστήμες γύρω από το καθεστώς της "πραγματικότητας", όπως αυτή διαμορφώνεται και υπερκαθορίζεται υπό την πανταχού κυριαρχία των ψηφιακών πληροφορικών/υπολογιστικών μιντιοτεχνολογιών. Με τη ραγδαία, μαζική επέλευση κατά τις τρεις τελευταίες δεκαετίες των ψηφιακών τεχνολογιών στον αλφαβητικά δομημένο βιόκοσμό μας, η έννοια της "πραγματικότητας" –αποκύημα η ίδια ενός πολιτισμού αλφαβητικά συγκροτημένου– αλλάζει ριζικά. Και πράγματι, από τη στιγμή που ο βιόκοσμός μας προσλαμβάνει τη μορφή ενός τόσο πυκνά διατεταγμένου δικτύου διασυνδεδεμένων τεχνικών μέσων και καναλιών πληροφοριών, η παραδοσιακή έννοια, αλλά και η φύση αυτού που άλλοτε αποκαλούσαμε "πραγματικότητα" αλλάζουν άρδην: η ιστορία μας διδάσκει ότι η έννοια της πραγματικότητας καθίσταται προβληματική, όταν μεταβάλλεται το σημασιακό περιεχόμενο της συμμετρικά αντίθετης προς αυτήν έννοιας, εν προκειμένω της έννοιας της "φαινομενικότητας". Στόχος της διατριβής είναι η προβληματοποίηση των παραπάνω ζητημάτων μέσα από το κειμενικό σώμα της δυτικής οντομεταφυσικής παράδοσης (όπως αυτή εγκαθιδρύθηκε από την Παρμενίδεια οντο-φυσιο-λογία κι εν συνεχεία από την Πλατωνική θεωρία του "είναι", της "πραγματικότητας" και της "φαινομενικότητας", για να αποδομηθεί από τις Καντιανές και μετέπειτα Νιτσεϊκές κριτικές) έως τις επιστήμες του "τεχνητού" (H. Simon) και τις σύγχρονες θεωρίες των τεχνικών μέσων, αποβλέποντας στη συγκρότηση ενός γενικού επιστημολογικού και ευρύτερα φιλοσοφικο-αισθητικού πλαισίου πραγμάτευσης του "τεχνητού", όπως αυτό προκύπτει, αναδεικνύεται και τίθεται με ριζικό τρόπο μέσα από τις τεχνο-επιστήμες ψηφιακής μοντελοποίησης και προσομοίωσης συστημάτων.

English Abstract: Minimally reworked Ph.D. thesis (100.000 words) by Dimitris Ginosatis, obtained in 2008 from the Department of Communication, Media & Culture of the Panteion University of Social & Political Sciences (Athens-Greece). The task undertaken in the thesis was to delve into, problematize and thematize the ontological status of what we traditionally call "reality", as determined by today's advanced computational/information mediotechnologies, through our western onto-metaphysical tradition (as established by foundational Parmenidean and Platonic doctrines of "being, reality and appearance" and deconstructed by Kantian and Nietzschean critiques) up to 20th century sciences of the "artificial" (H. Simon) and contemporary media theory, with view to outlining a solid conceptual framework for the construction of a general epistemological and aesthetic theory of how a "reality" should be, henceforth, conceived and thought of under the sovereignty of today's all-encompassing, immersive media technologies.

Note: Downloadable document is in Greek.

Keywords: digital modeling & simulation techno-sciences, media theory, ancient & classical modern continental philosophy, metaphysics, ontology, aesthetics, epistemology, artificiality, simulacrum